“Dan máák je maar zin!”
Veel stellen zijn er erg goed in: elkaar niet begrijpen als het over seks gaat, verkeerde verwachtingen van elkaar hebben en alvast invullen wat de ander denkt. Want mannen hebben altijd zin. En vrouwen nooit. Maar is dat eigenlijk wel zo?
Zij kruipt na een drukke dag in haar bed. Hij kruipt gezellig naast haar. Zij doet haar lampje uit en draait zich om voor een net iets te klein kusje (zij denkt: anders denkt hij misschien dat ze meer wil…). Hij kust haar net iets te gretig terug (hij denkt: waarschijnlijk krijgt ze daar ook zin van…). Zij verbreekt de kus, hij zucht teleurgesteld, zij zegt kortaf welterusten en negeert zijn gezucht verder.
De man denkt: ‘Ze heeft weer geen zin. Ze verlangt niet naar mij.’ Hij vraagt zich af of hij nog wel aantrekkelijk genoeg voor haar is, of hij misschien iets verkeerds heeft gezegd. Wat kan de man zich afgewezen voelen.
Terwijl zij piekert: ‘Waarom heb ik niet gewoon even zin? Waarom kan ik hem niet geven waar hij naar verlangt?’ Of misschien denkt ze juist: ‘Hij ziet me alleen maar als lustobject. Hij is niet geïnteresseerd in mijn binnenkant, ik ben maar goed voor één ding.’ Wat kan de vrouw zich tekort voelen schieten.
In dit kleine moment gebeuren er veel meer dingen dan je waarschijnlijk op het eerste gezicht ziet. Er gebeurt veel meer, dan dat er alleen een lampje uit wordt gedaan en welterusten wordt gewenst. Nu vind je bovenstaande gedachten wellicht wat overdreven en ben jij je totaal niet bewust van het scala aan frustraties dat achter zo’n momentje schuil kan gaan.
Maar toch zijn het die angsten en verlangens die vaak ten grondslag liggen aan het verdrietige gevoel dat je over kunt houden aan het niet op één lijn zitten op seksueel gebied met je geliefde, waardoor er ongemakkelijke misverstanden kunnen ontstaan. Zij voelt zich bijvoorbeeld tekortschieten (want ze kan hem niet geven wat hij wil) en hij voelt zich afgewezen (want hij krijgt voor de zoveelste keer een rug naar zich toe gedraaid). En dus zoekt hij maar geen toenadering meer, want hij heeft geen zin om afgewezen te worden. En zij kust hem niet meer, bang dat hij denkt dat het er vanavond dan van gaat komen.
Zo’n patroon zorgt voor verwijdering. Je voelt je niet begrepen of zelfs eenzaam.
Het verschil in behoefte aan seks is een probleem waar de meeste koppels tegenaan lopen. Op zich niet vreemd natuurlijk, want iedereen verschilt in de manier waarop hij of zij seksueel geprikkeld wordt – en in welke mate. Seksuologe Ellen Laan vertelde mij eens dat zin in seks altijd voortkomt vanuit een prikkel. Het is niet zo dat je vanuit het niets ineens opgewonden bent. Het idee dat ‘mannen nou eenmaal een hoger libido hebben dan vrouwen’ klopt dus helemaal niet. We worden gewoon allemaal op een andere manier geprikkeld.
Het valt niet altijd mee om elkaars prikkel-proces te begrijpen. Want even vanuit mijn vrouwelijke perspectief: hoe kan je zo belachelijk snel opgewarmd en klaargestoomd zijn voor een spectaculaire vrijpartij, terwijl er nog een berg was staat te wachten om opgeruimd te worden? En trouwens, vanmiddag heb je ook nog eens niet zo’n leuk gesprek gehad met de kassière van de Albert Heijn en je stoofschotel is aangebrand. Hallo hallo je hebt wel iets anders aan je hoofd dan seks.
‘Huh?’ hoor ik mannen denken, ‘seks is dan toch juist ideaal? Ik bedoel, als er iets is wat je uit je mineur kan halen…’
Wij, mannen en vrouwen, zijn geneigd te denken dat zij, van het andere geslacht, net zo denken en in elkaar zitten als wij. Maar dat is helaas niet zo. Hoe mannen en vrouwen seks beleven kan enorm verschillend zijn.
Een aantal veel gehoorde verschillen op een rijtje.
Hij:
Opwarmtijd van ongeveer een minuut
Opwarming begint vanuit het onderlichaam
Raakt geprikkeld door wat hij ziet
Kan alle werkzaamheden prompt uit handen laten vallen en overgaan tot actie
Zij:
Opwarmtijd van ongeveer 10 minuten (hangt erg af van de opwarmmomenten eerder op de dag)
Opwarming werkt langzaam naar het onderlichaam toe
Raakt geprikkeld door wat zij voelt en hoort (lichamelijk en emotioneel)
Moet andere werkzaamheden afgerond hebben om zich te kunnen focussen
Mocht je je nu als vrouw juist herkennen in het prikkel-proces van de man en als man in dat van de vrouw: niks aan de hand. Er is niet zoiets als een norm, iedereen is hier weer anders in. Het is juist de kunst om zowel het prikkel-proces van jezelf als van je geliefde steeds beter te leren kennen.
Zin maken is dan niet iets wat je voor de ander doet, om zijn of haar behoeften maar tegemoet te komen. Het is dan juist een activiteit van jullie samen, een onderdeel van het voorspel om de chemie tussen jullie weer te laten ontvlammen.
Handreiking voor een luchtig gesprek
- Welke verschillen herken je?
- Denk eens terug aan een moment waarop dit verschil duidelijk was. Wat gebeurde er? Ben je daar tevreden over? Wat zou je anders willen doen?
