Should I stay or should I go?

Wat als hij nog wel van jou houdt, maar jij eigenlijk niks voelt als hij je kust?

Wat als hij aarde en hemel wil bewegen om jou bij zich te houden, maar jij hem niet de liefde kunt geven die hij verdient?

Is de liefde dan simpelweg op of is er toch nog een manier om samen een toekomst te hebben?

Er is geen lichamelijke aantrekkingskracht meer, vertelde ze. En of ze nog liefde voor hem voelt weet ze eigenlijk niet. Ze willen wel heel graag, ze hebben zelfs een paar gesprekken met een relatietherapeut gehad. Maar het gevoel komt maar niet terug bij haar. Ze merkt dat het haar zelfs energie kost om in de nabijheid van haar man te zijn. Ze voelt zich schuldig tegenover hem, want hij wil wél heel graag bij haar zijn. Ze is hem voor haar gevoel voortdurend aan het afwijzen. Ze vlucht in gedachten vaak naar een gefantaseerd leven, waarin ze begeerte en romantiek voelt. Maar dat werkt eigenlijk alleen maar averechts omdat de realiteit dan extra hard binnenkomt.

Haar man neemt natuurlijk geen genoegen met deze lauwe versie van hun relatie. (Hoewel, zo vanzelfsprekend is dat niet eens, er zijn relaties waarin mensen er wél genoegen mee nemen.) Hij hoopt elke dag dat er iets in haar verandert. Maar het duurt inmiddels zo lang, dat ze de hoop aan het opgeven is.

Gevoel

Dat het ‘gevoel’ er even niet is, komt in de beste relaties voor. Geen paniek als je hier iets van herkent. Je hoeft het ook echt niet altijd te voelen. Soms duurt zo’n fase een paar maanden, soms zelfs een paar jaar. De kunst van een relatie is dat je dan aan de bel trekt: hallo, ik wil je weer vinden! Soms is het gewoon een kwestie van tijd maken voor elkaar, elkaar aandacht geven, samen leuke dingen doen zodat je dopamines weer worden aangevuld en je het weer leuk gaat vinden om bij elkaar te zijn.
Dat je uit durft te spreken: Oké, ik voel het nu allemaal niet, maar ik wil oud worden met jou en daarom wil ik je weer vinden.

Maar als je dat stadium al voorbij bent en niet eens meer weet of je elkaar wel wílt vinden, is het natuurlijk veel lastiger. Dan moet je eerst de wil om elkaar te willen vinden weer vinden (snap je het nog?). En dat valt niet mee, want als je voor je gevoel iets móét voelen, dan kun je er wel vanuit gaan dat je het zeker niet gaat voelen.

Scheiden?

Ga scheiden, denk je misschien. Dat kan inderdaad een oplossing zijn. Maar in dit geval is dat het laatste wat ze willen, zeker ook omdat ze samen kinderen hebben en zich realiseren dat ze ooit aan deze relatie zijn begonnen omdat er heel veel liefde en geluk was.

Er blijven grofweg drie opties over.

1. Zij blijft in het huwelijk en wacht passief tot het weer wat wordt. Met het risico dat dit haar hele leven op een negatieve manier beïnvloedt.
2. Ze gaan een tijdje bewust uit elkaar. Niet definitief, maar wel emotioneel wat afstand nemend, zodat haar man ook weet wat hij precies wil en zij niet meer die constante druk voelt dat ze liefde moet voelen. Dit vraagt wel om vertrouwen en eerlijkheid; het is geen opstapje naar een scheiding, maar een manier om allebei weer rust te kunnen ervaren als ze bij elkaar zijn.
3. In het huwelijk blijven en bewust samen leuke dingen gaan doen, zodat ze het samen zijn gaat associëren met fijne dingen en ze elkaar dan ook weer leuker gaan vinden (best een goed idee, maar het werkt dan weer niet als het alleen symptoombestrijding is)

Een combinatie van 2 en 3 is eigenlijk de beste optie. Aan de ene kant de vrijheid ervaren om tot rust te komen en niet per se iets te moeten voelen, en aan de andere kant wel bewust elkaar opzoeken, om de verbinding niet te verliezen.

Vrijheid

Het geheim van een goede relatie is dat je je verbonden voelt, maar tegelijk vrij. Dat je geen druk voelt om van alles te moeten voelen of te ervaren, maar weet dat je in alle aspecten jezelf mag zijn. Dat vraagt natuurlijk een groot vertrouwen, zowel in jezelf als in je relatie: weten dat je elkaar weer wilt vinden en allebei het commitment hebben om daarvoor te gaan, ook als je het niet meer zo sterk voelt. 

Als je die vrijheid niet ervaart en het gevoel hebt dat je van alles zou moeten voelen, dan kan je relatie je buikpijn bezorgen: je schiet tekort, wil het liefst hard wegrennen om die druk maar niet meer te voelen. Heel begrijpelijk – maar zeker niet altijd de beste oplossing voor de lange termijn.

Denk lange termijn

Om elkaar weer te kunnen vinden is het dus belangrijk dat je vrijheid ervaart om echt helemaal eerlijk te kunnen zijn over wat je voelt, wilt en ervaart. Maar dat is iets anders dan ‘je hart volgen’ – dat draait namelijk vooral  om de korte termijn. Terwijl het juist zo belangrijk is dat je op de lange termijn denkt en voor ogen houdt wat je doel is: elkaar weer vinden.
Of elkaar los durven laten – maar nooit als vlucht of als korte termijnoplossing.

Kijk eerlijk naar jezelf

Voor de lange termijn is het heel gezond om bij jezelf na te gaan wat je beperkt om je vrij te voelen. Dit klinkt heel geitenwollensokkerig, maar het is heel logisch. In een relatie neem je jezelf mee. Je kunt de oplossingen gaan zoeken in nieuwe relatievormen, maar als je niet eerlijk naar jezelf kijkt, verandert er in de basis natuurlijk niet zo veel. Dus stel jezelf eerlijke vragen: ben je misschien vooral bezig geweest met het perfecte plaatje zijn? Ben je misschien vooral bezig met de behoefte van de ander? Durf jij jezelf te zijn? Eerlijke vragen die vragen om tijd en aandacht voor jezelf. Niet omdat het alleen om jou draait, maar omdat juist dat op de lange termijn het beste is voor al je relaties. Omdat je dan de echte, eerlijke versie van jezelf bent.

Lef

Dat betekent dus niet altijd dat de uitkomst is dat je elkaar gegarandeerd weer zult vinden. Dat kan een enge gedachte zijn, misschien hou je het allemaal dan liever maar zoals het is. Maar ook dat is een vlucht die je op de lange termijn alleen maar ongelukkiger zal maken.
Om dit, het hele leven, met iemand te willen doen vraagt lef. Lef om jezelf eerlijke vragen te stellen. Lef om antwoorden toe te laten waar je bang voor bent. En lef om onvoorwaardelijk voor iemand te durven kiezen, ook als je het niet altijd voelt.