Nyncke ging vorig jaar samen met haar man mee op een relatieweekend naar Italië. “Hier werd ik me weer bewust van hoe leuk ik mijn man eigenlijk vind.”
Relatieweekend in Italië als Valentijnscadeau
Vorig jaar kreeg ik van mijn man voor Valentijnsdag een geweldig cadeau: het relatieweekend in Italië met Cocky Drost. Eerlijk toegegeven: ik had er flink op gehint, het leek me zo romantisch (en ik had misschien al een reservering in zijn agenda zien staan), maar toch was ik blij verrast. Het vooruitzicht van samen een weekend weg, Italië, wijn, nachten doorslapen en ook nog een leuk gesprek met Cocky, vond ik heerlijk. Het bleek het beste cadeau ever.
De eerste reactie van mijn vriendinnen aan wie ik vertelde over dit leuke cadeau was minder enthousiast. ‘Huh, hebben jullie problemen?’, ‘Wil je over jezelf praten met al die vreemden erbij?’ ‘Gaat jouw man daar wel iets zeggen?’. Al die reacties maakten mij een beetje onzeker. Hadden we problemen? We zijn pas vier jaar getrouwd, hebben twee heel kleine kinderen, werken hard. Natuurlijk hebben we wel eens wat, maar eigenlijk zijn we heel gelukkig toch? En ik had niet echt goed nagedacht over die andere stellen, daar maakte ik me nu ook een beetje zorgen over. Moest ik met hen over ons seksleven gaan praten bijvoorbeeld?
Eenmaal september bleek het weekend echt een goed cadeau. Na maanden thuis, geen vakantie door alle maatregelen en 24/7 de kinderen om ons heen konden we nu een paar dagen samen weg. Wat er dan allemaal op dat weekend zou gebeuren maakte me al niet meer zoveel uit, weg was al voldoende.
We waren met vier stellen. Verschillende leeftijden, verschillende achtergronden en aantallen huwelijksjaren. Met Cocky en Ada en Elly als gastvrouwen van Villa Fonti was er meteen een relaxte, warme en open sfeer. Er waren vragen, wandelrondjes, opdrachten, colleges, Bijbelstudies. Maar alles op een ongedwongen manier. Het was meteen duidelijk dat alles dit weekend draaide om de liefde – ónze liefde – en aan het einde van de eerste dag was ik al weer net zo verliefd op mijn man als die eerste avond in de kroeg. Door aan anderen te vertellen hoe je bij elkaar gekomen bent, wat zo leuk is aan die ander, door het verhaal van onze liefde samen en met de anderen te bespreken ging het weer zo leven. In het dagelijks leven ben je ‘gewoon’ man en vrouw. Hier werd ik me weer bewust van hoe leuk ik mijn man eigenlijk vind. En door de reacties van de anderen kreeg ik ook weer nieuwe inzichten in onze relatie.
Het mooie aan het weekend was dat er tussen al die liefde ook ruimte was voor dat wat niet zo lekker loopt in je relatie. Dit was dan wel strategisch ingepast tussen een romantisch diner voor twee met uitzicht op de bergen en een drankje op een romantisch pleintje in een dorpje verderop. We hadden 20 minuten om ruzie te maken en konden daarna met een lichter hoofd en een voller hart de avond in.
We waren al gelukkig. Hebben nauwelijks problemen naast ‘je wast nooit af en waarom moet ik altijd de luiers bestellen’. We zijn nog maar zo pas getrouwd en toch was dit weekend een ontzettende verrijking van onze relatie. Door de woorden en tips van Cocky, door de opdrachten, door de sfeer van Italië is er een soort ontspannenheid in onze relatie gekomen, iets luchtigs. Onze relatie is dieper geworden, we zijn eerlijker, minder zwaar op de hand als het om moeilijke gesprekken gaat. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk. Zeg gewoon wat je bedoelt en doe dat met liefde en humor.
En dat het werkt blijkt wel uit het Valentijnsdagcadeau van dit jaar. Mijn man kent me weer wat beter. Hij weet weer iets meer van de kleine dingen die me echt blij maken zoals het geluid van kruimels die de kruimeldief inschieten. En dus kreeg ik dit jaar een kruimeldief van hem. Beste cadeau ever ;-)!
Dit blog is geschreven door Nyncke Graafland-van den Berg.
