Succesvol

Als jij aan succesvolle mensen denkt, aan wie denk je dan?

[…. Neem even je tijd om wat mensen te bedenken. Ik begrijp dat de verleiding groot is om direct verder te lezen, maar dat ontneemt de kracht van dit verhaal. Dus denk even na wie jij succesvol vindt…]

En, aan wie dacht je?

En vooral: stond je zelf in het rijtje?

Ik vind een hoop van mezelf, maar succesvol zou ik mezelf niet zomaar noemen. Ik vind het zelfs een beetje raar om mezelf zo te noemen. Toen iemand mij onlangs als succesvol duidde, wuifde ik dat woord dan ook terstond weg. Goed: ik houd van mijn werk, mijn man en mijn kinderen en ik ben superzichtbaar in de media en zo, maar hallo, dat maakt me toch niet meteen succesvol?

Bij succesvolle mensen denk ik namelijk vooral aan rijke mensen. Mensen in mooie, grote huizen, met strakke auto’s en kaki kleding. Mensen die een groot bedrijf hebben opgebouwd of topambtenaar zijn bij één of ander ministerie en dineren met andere succesvolle mensen en dan hun successen met elkaar uitwisselen. 

Ik denk in elk geval niet aan ploeterende ondernemers zonder personeel die teruggerekend ongeveer € 12,85 per uur verdienen, hun administratie alleen net voor de deadline van de BTW-aangifte op orde hebben, in oranje Up!jes rijden en tussendoor even wasjes wegwerken

´Belachelijk!’ zei de persoon die had gesuggereerd dat ik succesvol zou zijn toen ik haar mijn twijfels toevertrouwde. ‘Jij doet je werk met zichtbaar veel plezier, liefde en toewijding. En dat raakt mensen. Dat is toch hartstikke succesvol?’

Ze had eigenlijk wel een punt, bedacht ik. Ik heb misschien een vertekend beeld van wat succesvol zijn is. Maar desondanks vind ik het toch nog steeds ongemakkelijk om mezelf als zodanig te labelen.

Wellicht heeft dat te maken met mijn vooroordeel over succesvolle mensen. Ik bedoel: ik vind succesvolle mensen niet per se de meest onbaatzuchtige mensen. En vaak zijn ze dominant of doen ze heel belangrijk, waardoor ik me klein en onbeduidend voel naast hen.

Toch denk ik niet dat dat is wat me tegenhoudt. Als ik heel eerlijk ben, vind ik het gewoon eng om succesvol te zijn. Want succes kan over gaan. Succes kan je veranderen. Het kan je gemakzuchtig, lui of zelfgenoegzaam maken. Of je gaat zo op in je werk en je targets, dat het je niet meer lukt om blij te zijn met het gewone leven. Omdat je altijd meer, beter en groter wilt worden.

Maar er is nog iets wat me tegenhoudt. 
En dat ben ik zelf. Ik houd mezelf klein door niet toe te durven geven dat ik wel succesvol ben – zodat ik zeker weet dat ik anderen niet voor het hoofd stoot en dat mensen niet hetzelfde van mij denken als wat ik van succesvolle mensen denk.

Het is iets waar meer mensen last van hebben, dat klein houden van zichzelf vanwege het mogelijke oordeel van een ander. En dat is jammer. Want  ook leuke, sociale en empathische mensen kunnen succesvol zijn. We mogen er alleen wel wat meer te koop mee lopen.

Dus hierbij geef ik het ruimhartig toe: ik ben succesvol. Omdat ik mijn werk doe met hart en ziel en heel veel liefde. Als dát verandert (en ik bijvoorbeeld, ik noem maar wat, alleen maar rijk ben ofzo), dan ben ik niet meer succesvol.